Tüm Sözler Sanaydı

Not: Bu yazının ruhu şarkıda gizlidir. Yazıyı okurken bu şarkıyı dinleyebilirsiniz.

Eğriydi yollar bazen taşlı..

Hata yaptın, düştün, belki de dizlerin kanadı…

Başına gelenler için etrafını suçlarken bakmadın hiç kendine.

Tekrar kalktın sonra ayağa.

Her defasında yeniden doğmak için öldün aslında…

Kendince yarattın kendini en bastan.

Doğum sancıların gerçek sandın…

O kadar kaptırdın ki kendini şu fani dünyanın gerçekliğine, unuttun asıl kimliğini, evinin kokusunu…

Ve o an başladın korkmaya

Sonra kocaman yargılar büyüttün içinde,

Kendince korumaya çalıştın kendini,

Hem de seni dişarıdan zedeleyebilecek hiç bir kuvvet yokken…

Büyük büyük kararlar verdin.

Etrafındaki insanlara, kendi hayat tecrübelerinden yola çıkarak bir sürü şey söyledin kendince…

Ne söyledin onlara, ne önerdin onlara?

İçten içe neyle suçladın, nasıl yargıladın onları?

Bir bak bakalım…

Çünkü şimdi bu sözleri neden sarf ettiğini anlama vakti. Ya da şu an bunları neden okuduğunu…

Yolumda kaybolmuş ilerlemeye çabalarken Hocamın sözleri yankılandı kulaklarımda…

O hep “Evlat her korktuğunda, korkmuş bir başkasının yüreğine cesaret üfleyeceksin” derdi..

Ihtiyacın olan her ne ise onu baskalarına vereceksin, verdikçe özgürleşeceksin, verdikçe çoğalacaksın, verdikçe anlayacaksın…

Sonra gördüm ki her söylediğim söz, her tavsiye, her hakaret, her övgü, her yargı aslında kendim içindi…

Evet söz gerçekten sahibine aitti…

İnsan en çok neyi duymayı istiyorsa, neyi duymayı hak ettigini düşünüyorsa onu söylüyormuş etrafına…

Kendimi içten içe korkaklıkla her suçlayışımda, bir başkasının özgürlüğünü kıskanmış ve onu yargılarken bulmuşum kendimi…

Kendi eksikliklerimin görünür olmasından o kadar utanmışım ki etrafımdaki herkesi eksiklikleriyle yargılar olmuşum…

Kendi değersizliğimi farketmekten öyle korkmuşum ki, herşey değerini kaybetmiş etrafımda…

Sonra çokça yargıladığım insanlara gittim ve gözlerinin içine baktım, onlara bakmak aynaya bakmak gibiydi…

Onlara her defasında sen çok değerlisin, sen çok değerlisin dedim..

SEN ÇOK DEĞERLİSİN

Öyle ihtiyacım vardı ki bunu duymaya…

SEN ÇOK DEĞERLİSİN

Ben sözlerim ile yüreğimdeki minik Pinar’ı tekrar tekrar büyütürken, kendimi tanıma yolunda attığım her adımda biraz daha arındım ataçlarımdan, büyük sözlerimden, sırtımdaki yüklerimden.

Her defasında biraz daha özgürleştim sıfatlardan

Bugünden sonra SEN de, her sözünde kendi anlamını arayacaksın. Her söylediğin sözün gerçek adresini ve neden bunları duymaya ihtiyacın oldunu sorgulayacaksın.

Tüm ihtimaller yine SEN in dahilindeyken, kendi yarattığın Sen’in, aydınlığına küsüp, gölgesine dönüşme.

Simdi aynanın karşısına geç, gözlerinin içine bak…

Ve sahip çık baktığın yüzde gördüğün kadarına

Lütfen artık onu yargılama…

Ve unutma Tüm söyledigin, tüm işittiğin sözler sadece sanaydı…